-
1 fragosus
roaring, crashing, rough / broken. -
2 fremor
-
3 mūgītus
-
4 murmur
murmur, ŭris, n. (m.: murmur fit verus, Varr. ap. Non. 214, 14) [Sanscr. marmara, susurrus, murmur, and the Greek mormurô and murmurô], a murmur, murmuring; a humming, roaring, growling, grumbling; a rushing, crashing, etc. (class.;syn.: fremitus, strepitus, fragor, stridor, susurrus): murmur populi,
Liv. 45, 1: serpitque per agmina murmur. Verg. A. 12, 239:quanto porrexit murmure panem,
Juv. 5, 67.—Of prayer, a low, indistinct tone:quos ubi placavit precibus et murmure longo,
Ov. M. 7, 251; Juv. 10, 290.—Of the humming of bees:strepit omnis murmure campus,
Verg. A. 6, 709.—Of the roar of a lion, Mart. 8, 55, 1;of the tiger: tigridis Hyrcanae jejunum murmur,
Stat. Th. 12, 170.—Of inanimate things, a murmur, roar, rushing, crashing, crash, rumbling:nam et odor urbanitatis, et mollitudo humanitatis, et murmur maris, et dulcedo orationis sunt ducta a ceteris sensibus,
Cic. de Or. 3, 40, 161:dare,
to roar, Lucr. 6, 142:magno misceri murmure caelum,
Verg. A. 4, 160:ventosum,
the rushing wind, id. E. 9, 58.—Of thunder:exanimes primo murmure caeli,
Juv. 13, 224.—Of a volcanic mountain:Aetnaei verticis,
Suet. Calig. 51.—Of an earthquake, a roaring, rumbling:praecedit sonus, alias murmuri similis, alias mugitibus, aut clamori humano, armorumve pulsantium fragori,
Plin. 2, 80, 82, § 193.—Of wind-instruments:cornuum,
the sound, Hor. C. 2, 1, 17: inflati buxi, of the tibia, Ov. M. 14, 537:aurium,
a singing in the ears, Plin. 28, 7, 21, § 75 (Jahn, animalia).— Trop.:contemnere murmura famae,
Prop. 2, 5, 29; of a muttering, rebellious murmur:contra Dominum,
Vulg. Exod. 16, 7; id. Act. 6, 1. -
5 planctus
planctus, ūs, m. [plango].I.In gen., a striking or beating accompanied by a loud noise, a banging, rustling, roaring (postAug. and mostly poet.): unum omnes incessere planctibus, of the flappings of the Harpies' wings, Val. Fl. 4, 494:II.tremuit perterritus aether Planctibus insolitis,
Petr. 136: planctus illisae cautibus undae, of the roaring of the waves, Luc. 6, 690.—In partic., a beating of the breast, arms, and face in mourning; a wailing, lamentation, lament (syn.:plangor, lamentum, ploratus): clamor barbaro ululatu planctuque permixtus,
Curt. 3, 12, 3:lamentis et planctibus tota regia personabat,
id. 10, 5, 7; Sen. Cons. ad Marc. 6, 2; Val. Max. 2, 6, 7; Sen. Troad. 92:pectora illiso sonent Contusa planctu,
id. Thyest. 1045:verberabam aegrum planctibus pectus,
Petr. 81; Luc. 2, 23:gemitus ac planctus,
groans and lamentations, Tac. A. 1, 41; Flor. 4, 1 med.:et factus est planctus magnus in Israel,
Vulg. 1 Macc. 1, 26 et saep. -
6 fragōsus
fragōsus adj. [fragor], broken, rough, uneven: silvae, O.— Crashing, roaring: torrens, V.* * *fragosa, fragosum ADJbrittle; ragged -
7 fremebundus
fremebundus adj. [fremo], muttering, murmuring: tanta moles, Att. ap. C.: alquis, O.* * *fremebunda, fremebundum ADJroaring, murmuring -
8 fremitus
fremitus ūs, m [FREM-], a rushing, resounding, murmuring, humming, loud noise: Afrorum fremitu terrere me: maris: eorum, qui veniebant, Cs.: ex nocturno fremitu, Cs.: si displicuit sententia, fremitu aspernantur, Ta.: fremitu virūm Consonat nemus, V.: frementis Verba volgi, O.: equorum, neighing, L.: (apum), humming, V.* * *Ifremita, fremitum ADJroaring, noisy; shouting, raging, growling, snorting, howlingIIroar, loud noise; shouting; resounding; rushing, murmuring, humming; growl -
9 gemitus
gemitus ūs, m [gemo], a sighing, sigh, groan, lamentation, complaint: ut urbe totā gemitus fieret: civium gemitu commoveri: clamor permixtus gemitu, S.: Gemitūs abstine, T.: extremos ciet gemitūs, V.: ad gemitūs volnerum, L.— Pain, sorrow: Danai gemitu atque irā conlecti, V.—Of things, a groan, hoarse sound: gemitum dedere cavernae, V.: dat tellus gemitum, V.* * *groan, sigh; roaring -
10 lātrātus
-
11 raucus
raucus adj. [2 RV-], hoarse: nos raucos saepe attentissime audiri video: palumbes, V.: os aselli, O.: vox (ranarum), O.: vicinia rauca reclamat, screaming herself hoarse, H.: circus, Iu.: Illa sonat raucum quiddam, O.: cygni, deep-voiced, V.: aes (i. e. tuba), hollow-sounding, V.: aes (i. e. scutum), ringing, V.: Hadria, roaring, H.: rauca signa dedere fores, grating, O.—Fig., faint: nisi ipse rumor iam raucus erit factus.* * *rauca, raucum ADJhoarse; husky; raucous -
12 rudō
-
13 saxōsus
saxōsus adj. [saxum], full of rocks, rocky, stony: montes, V.: Saxosus sonans Hypanis, i. e. roaring among rocks, V.* * *saxosa, saxosum ADJrocky, stony -
14 torrēns
torrēns entis, adj. with comp. [P. of torreo], burning, hot, inflamed: (miles) meridiano sole, L.: flammae, V.—Of streams, rushing, roaring, boiling, impetuous, rapid: flumina, V.: aqua, V. —As subst m., a torrent: fertur quasi torrens oratio: quā tenui tum aquā interfluebat torrens, L.: rapidus, V.: tumidus, O.—Prov.: numquam direxit bracchia contra Torrentem, Iu.—Fig., impetuous, rapid. sermo Isaeo torrentior, Iu.* * *I(gen.), torrentis ADJburning hot; rushing; torrentialIItorrent, rushing stream -
15 boatus
shouting, roaring, bellowing, loud crying -
16 defremo
defremere, defremui, defremitus V INTRANSquiet down, finish/end making noise; (public indignation); cease raging/roaring -
17 altitonans
altĭtŏnans, antis, adj. [alte-tonans], thundering from on high:Juppiter,
Enn. Ann. 2, 6:pater altitonans,
i. e. Jupiter, Cic. Carm. Div. 1, 12.—Hence, in gen., of wind, loud-roaring: Volturnus, * Lucr. 5, 745. -
18 boatus
bŏātus, ūs, m. [boo], a loud crying, a bellowing or roaring:praeconis,
App. M. 3, p. 130, 17; Aus. Idyll. 20, 2; Mart. Cap. 2, § 98. -
19 bos
bōs, bŏvis (prob. orig. form of nom. bŏ-vis, like bovare for boare, Petr. 62, 13; cf. Varr L. L. 8, § 74 Müll., where, acc. to Cod. B., the read. should be: nunc in consuetudine aliter dicere pro Jovis Juppiter, pro Bovis Bos, pro Strus Strues.—Hence, gen. plur. bŏvĕrum, Cato, R. R. 62 Schneid. N. cr.; cf. Varr. L. L. l. l.: alios dicere Boum greges, alios Boverum; v. Juppiter, nux, rex, sus, and Schneid. Gr. 2, p. 171.— Regular gen. boum very freq.;I.uncontracted form bovum,
Cic. Rep. 2, 9, 16 Halm; Cod. Sang. Colum. 6, 17, 6; 6, 37, 11, and Cod. Reg. ib. 6, 38, 4; cf. Prisc. p. 773 P.— Dat. plur. contr. bōbus, Hor. C. 3, 6, 43; id. C. S. 49; id. Epod. 2, 3; Cic. N. D. 2, 63, 159, twice; cf. Prisc. p. 773 sq. P.; but more freq. and class. būbus, even Cato, R. R. 6, 3; 54, 1; 54, 60; 54, 70; 54, 73;once bŭbŭs,
Aus. Epigr. 62, 2; cf.on the other hand,
Serv. ad Verg. E. 8, 86.—Exs. of the uncontracted form bovibus are entirely. wanting; v. Neue, Formenl. 1, 280 sqq.; 1, 289), comm.; generally masc. in prose (hence, femina bos, Varr. R. R. 2, 1, 17; Liv. 25, 12, 13; 27, 37, 11; Col. 6, 24, 3; Plin. 8, 46, 71, § 186; Tac. G. 40) [from the root bo-, prop. the roaring, kindr. with Gr. bous, bôs; Sanscr. gō, gu].An ox, a bull, a cow; described by Plin. 8, 45, 70, § 176 sq.; Cato, R. R. 70 sq.; Varr. R. R. 1, 20, 1; 2, 1, 12 sq.; 2, 5, 7.—In gen.: quia boves bini hic sunt in crumenā, [p. 248] i. e. the price of them, Plaut. Pers. 2, 5, 16:II.Olympiae per stadium ingressus esse Milo dicitur, cum umeris sustineret bovem,
Cic. Sen. 10, 33:consimili ratione venit bubus quoque saepe Pestilitas,
Lucr. 6, 1131:quae cura boum, qui cultus habendo Sit pecori,
Verg. G. 1, 3:bos est enectus arando,
Hor. Ep. 1, 7, 87; Verg. G. 3, 50 sq.; Col. lib. 6; Pall. Mart. 11, 1 sq.—In fem.:actae boves,
Liv. 1, 7, 6:bove eximiā captā de grege,
id. 1, 7, 12; Ov. M. 8, 873; so,torva,
Verg. G. 3, 52:cruda,
Hor. Epod. 8, 6:intactae,
id. ib. 9, 22:formosa,
Ov. M. 1, 612:incustoditae,
id. ib. 2, 684:vidisti si quas Boves,
id. ib. 2, 700:forda, fecunda,
id. F. 4, 630 and 631 al. —Prov.: bovi clitellas imponere, to put a pack - saddle upon an ox, i. e. to assign one a duty for which he is not qualified, old Poët. ap. Cic. Att. 5, 15, 3 (in the form non nostrum onus:bos clitellas (sc. portabat),
Quint. 5, 11, 21 Spald.); cf.:optat ephippia bos, piger optat arare caballus,
Hor. Ep. 1, 14, 43; and Amm. 16, 5, 10.—Humorously, for a whip cut from neat ' s leather, a raw hide:ubi vivos homines mortui incursant boves,
Plaut. As. 1, 1, 20: bos Lucas, the elephant; v. Lucani, D.—A kind of sea-fish of the genus of the turbot, Plin. 9, 24, 40, § 78; Ov. Hal. 94; cf. Plin. 32, 11, 54, § 152. -
20 cachinnus
I.Lit. (class in prose and poetry; also in plur.):* II.tum dulces esse cachinni consuerant,
Lucr. 5, 1396; so id. 5, 1402:in quo Alcibiades cachinnum dicitur sustulisse,
to have set up a loud laugh, Cic. Fat. 5, 10; Suet. Aug. 98:tollere,
Hor. A. P. 113:cachinnos irridentium commovere,
Cic. Brut. 60, 216:res digna tuo cachinno,
Cat. 56, 2; 31, 14; 13, 5:securus,
Col. 10, 280:perversus,
Ov. A. A. 3, 287:major,
Juv. 3, 100; 11, 2:rigidus,
id. 10, 31:temulus,
Pers. 3, 87:effusus in cachinnos,
Suet. Calig. 32:cachinnum edere,
id. ib. 57:cachinnos revocare,
id. Claud. 41.—Poet., of the sea (cf. 1, cachinno, II.), a plashing, rippling, roaring:leni resonant plangore cachinni,
Cat. 64, 273 (cf. Aesch. Prom. 90' pontiôn te kumatôn unêrithmon gelasma).
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Roaring Lion — (born Rafael de Leon, Aroquita, Trinidad, British Trinidad and Tobago, February 22, 1908; d. July 11, 1999) was one of the greatest calypsonians (calypso singer/composers) of the 20th century. His 65 year career began in the early 1930s and he is … Wikipedia
Roaring Twenties — is a phrase used to describe the 1920s, principally in North America, that emphasizes the period s social, artistic, and cultural dynamism. Normalcy returned to politics in the wake of World War I, jazz music blossomed, the flapper redefined… … Wikipedia
Roaring Meg — may refer to several things: cannon: *Roaring Meg (cannon), a large siege cannon used in the English Civil War *Mons Meg, a famous cannon at Edinburgh CastleAlso: *Roaring Meg (Rock Band), UK based Hard Rocking Covers Band www.roaring meg.com… … Wikipedia
Roaring Meg (cannon) — Roaring Meg was the name of several powerful cannons used in the 1600s. It is not to be confused with Mons Meg, a medieval cannon preserved at Edinburgh Castle. Civil War Roaring Meg was a mortar cast in 1643 and used during the English Civil War … Wikipedia
roaring — roar‧ing [ˈrɔːrɪŋ] adjective do a roaring trade ( in something) informal COMMERCE to sell a lot of something very quickly: • The food sellers were doing a roaring trade in spiced sausages. * * * roaring UK US /rɔːrɪŋ/ adjective [before noun] ● … Financial and business terms
roaring — ► ADJECTIVE informal ▪ complete; unqualified: a roaring success. ● do a roaring trade (or business) Cf. ↑do a roaring trade ● the roaring forties Cf. ↑the roaring forties ● the roaring twenties … English terms dictionary
Roaring River — may refer to any of several rivers:In Canada: *Roaring River (British Columbia)In the United States: *Roaring River (Missouri) *Roaring River (North Carolina) *Roaring River (Oregon) *Roaring River (Tennessee) *Roaring River (Jamaica) … Wikipedia
Roaring Creek — may refer to:*Roaring Creek, Belize, a small village in the Cayo District *Roaring Creek (North Carolina), a tributary of the North Toe River in Roaring Creek Township, Avery County, North Carolina *Roaring Creek Township, Avery County, North… … Wikipedia
Roaring Fork River — Hardwick Bridge über den Roaring Fork River bei CarbondaleVorlage:Infobox Fluss/KARTE fehlt … Deutsch Wikipedia
Roaring Twenties — « Roaring Twenties » (littéralement « [années] vingt rugissantes ») est un terme anglophone faisant explicitement référence à la période de l entre deux guerres, et plus précisément aux années 1920 comme son nom l indique,… … Wikipédia en Français
Roaring Fork Motel and Cottages — (Гатлинберг,США) Категория отеля: 1 звездочный отель Адрес: 124 Roar … Каталог отелей